پیرامون تکنولوژی

بسم الله النور

از خود تکنولوژی تا کنون تعاریف متعددی ارائه شده است، طارق خلیل در کتاب مدیریت تکنولوژی، آن را تمام دانش، محصولات، فرایند ها، ابزار ها، روش ها و سیستم هایی که در جهت ساخت کالا ها و ارائه ی خدمات به کار گرفته می شود، میداند، زلنی نیز آن را ابزاری میداند که به وسیله ی آن می توانیم به اهداف خود دست یابیم(کتاب مدیریت تکنولوژی)، رابینز نیز در کتاب مدیریت سازمان آن را اطلاعات، تجهیزات، فنون و فرایند های لازم برای تبدیل نهاده به ستاده میداند.

تمامی تعاریف مذکور تکنولوژی را به عنوان یک مسیر تعریف می کنند که می تواند ما را از یک نقطه ی شروع، به صورت علمی، به اهداف تعریف شده برساند.

برای دست یابی به چنین مسیری، روش های متعددی تعریف شده است؛ کشور های پیشگام در امر توسعه( کشور های توسعه یافته  صنعتی) گاها سازندگان این تکنولوژی به عنوان مسیر هستند و از آن جایی که توانسته اند با تکنولوژی خود جو غالب تجاری جهان را به سمت جذب محصولات ساخته شده ی خود سوق دهند( در حقیقت این پیشگامی تبدیل به نوعی برند برای کشور های توسعه یافته شده است)،کشور های در حال توسعه برای عقب نماندن از آنها باید دست به انتقال تکنولوژی بزنند؛ با توجه به این که کشور ما از داشتن بسیاری از تکنولوژی های روز دنیا محروم مانده و صنعتی شدن و رسیدن به سطح و تراز کشور های صنعتی و نیز ،برای رهایی یافتن از بند استعمار کشور های توسعه یافته و صنعتی که از وجود این خلاء(نبود تکنولوژی روز دنیا در بسیاری از بخش های صنعتی ما )نهایت استفاده را کرده اند و به گونه ای ما را محتاج تکنولوژی های خود نموده اند تا از کشور ما نهایت صرفه ی اقتصادی را ببرند و حتی به دلیل پاره ای از مسائل مارا از داشتن بعضی از تکنولوژی ها محروم داشته اند، نیاز به به دست آوردن تکنولوژی در همه ی بخش های صنعتی داریم .

همانگونه که گفته شد یکی از روش های بدست آوردن تکنولوژی انتقال آن از کشور های صاحب تکنولوژی به کشور های فاقد آن است.

در مطالب بعدی، به روش های انتقال تکنولوژی و ارتباط آن با دیپلماسی اقتصادی خواهیم پرداخت.

دیپلماسی اقتصادی یکی از ارکان دبژیپلماسی اقتصادی

بسم الله النور

همانطور که ذکر شد دیپلماسی تکنولوژی یکی از ارکان دیپلماسی اقتصادی است نیز باید توجه داشت این رکن بودن برای هر کشوری چه کشور های صاحب تکنولوژی و چه کشور های فاقد آن مورد توجه است

انتقال تکنولوژی،روش ها و ابعاد آن

بسم الله النور

در این بخش به موضوع ابعاد روش های انتقال تکنولوژی خواهیم پرداخت

ابعاد تکنولوژی:

در کتاب اطلس تکنولوژی، تکنولوژی به چهار جزء تقسیم شده است که عبارتند از:

1-    قالبی که تکنولوژی در آن جا گرفته و میتوان آن را تجهیزات و یا سخت افزار نامید

2-    انسانی که تکنولوژی را به عنوان یک مهارت فرا گرفته که آن را انسان افزار می نامد

3-    سندی که تکنولوژی در آن جای گرفته و می توان آن را اطلاع افزار نامید

4-    سازمانی که تکنولوژی در آن جای گرفته است و می‌توان آن را چارچوب (یا سازمان‌افزار ) نامید.

توجه شود که در این بحث هدف ما گفتمان سازی یک تعریف کاربردی از انتقال تکنولوژی است بدان شرح که این انتقال در هر چهار بعد آن رخ دهد و به بومی سازی و توسعه ی آن تکنولوژی در داخل نیز منجر شود.

در کتاب فرایند انتقال تکنولوژی در بخش صنایع سبک ایران به نقل از کتاب استراتژی توسعه ی صنعتی آن را از نظر ترکیب به دو نوع سخت افزار شامل، مواد، تجهیزات و ماشین آلات و نرم افزار شامل، استعداد ها، مهارت هاو... تقسیم کرده است. در همان کتاب، تکنولوژی بر اساس سرمایه و نیروی کار به دو دسته ی تکنولوژی های کاربر و تکنولوژی های سرمایه بر تقسیم شده است، توضیح آن که در یک صنعت برای مشخص کردن کاربر و یا سرمایه بر بودن آن از شاخصه ای تحت عنوان نسبت نیروی کار به سرمایه گذاری استفاده می شود که اگر نسبت نیروی کار به سرمایه گذاری در یک صنعت از حد معینی بیشتر باشد آن را کاربر و اگر نسبت سرمایه گذاری به نیروی کار از حد معینی تجاوز کند آن را سرمایه بر می نامند. نیز طبقه بندی دیگری وجود دارد که آن را به دو دسته ی مصرفی و تولیدی  تقسیم می کند که در این نوع طبقه بندی تکنولوژی ای که مستقیما نیاز های مردم را برطرف می کند( مانند اتوموبیل سازی) مصرفی و آنچه که برای تولید تکنولوژی های دیگر استفاده می شود(مانند تکنولوژی های تبدیل) تولیدی نامیده می شوند. البته طبقه بندی های دیگری نیز برای ابعاد تکنولوژی موجود است که آن را از منظر سیر تاریخی و از دیدگاه نوآوری(تکنولوژی مربوط به انجام یک وظیفه ی جدید و نیز یک وظیفه ی قدیمی با یک شیوه ی جدید) مورد بررسی قرار داده است.نکته اینجاست که مشخص کردن ابعاد تکنولوژی مورد نیاز برای یک صنعت، لازمه ی تدوین یک سند استراتژیک برای انتقال تکنولوژیست.